թալաթինա
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ թա•լա•թի•նա
- Համշեն՝ դախացած վարունգի թթու։ ◆ Թալաթինա էպիր սեղոն։ (Ձեռագիր)
- Թալաթինի կաշի, Ղարաբաղ, Գանձակ՝ շատ պինդ՝ ամուր կաշի
- երեսը թալաթինի կաշի է, շատ պնդերես է, աներես է։
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։