թալախ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ թա•լախ 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. ամուսնական կապ, միություն (գվռ․) ◆ Թալախը նրա ամուսնական կապն է, նա լուծված է համարվում երբ նրանով երդում ուտողը երդմնազանց է լինում։ (Րաֆֆի)
  2. Ղարաբաղ, Գանձակ՝ բախտ, վիճակ, ճակատագիր ◆ Աստված վկա, ես էս սևին մի թուր պըտի ցանեմ, ինք ու ուր թալահ։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
  3. խնդրիք, հայտարարություն ◆ Դատավոր ֆերվա կը հանե, թե խուբլի դեմ ջուրշեռ թափող պտի թալախ տա՝ ուր կնկաց բաժվի։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. թալախը կտրել, բախտը բերել, բախտ վիճակվել ◆ Դո՞ր են էթում, թագավոր։ Ասավ․ էթում եմ Կաղզվանը։ -Հը՞նճ են էթում Կաղզվանը։ - Աբաս Միրզի աղջիկն ուզում իմ տղին։ Թե․ -Ես էլ եմ էթում։ Իրանց իրանց խոսում են, աում են․ - որ մեկիս թալախը կտերց, թող ընդւն տա։ Սասնա ծռեր
  2. քե (նրա և այլն) թալախ՝ թալըղ ի՞նչ Ղարաբաղ, Գանձակ՝ քեզ (նրան․․․) չի վերաբերում, քո (նրա) գործը չէ

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]