թալաքա

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ թա•լա•քա 

  1. Չարմահալ՝ ոչ այնպես ամուր ու պինդ՝ հաստատուն, ինչպես պետք է ◆ Դուռը հալա մե թալաքա բանդ արա, ինչուգ(նա) փագ ու կրունգ դնի վրեն։ ՍԲ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։