թալեաթաթուրք

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [tʰɑlɛɑtʰɑˈtʰuɾkʰ]

վանկեր՝ թա•լեա•թա•թուրք 

Բացատրություն


  1. (նորբ․) Թալեաթի նման թուրք ◆ Ու դանդաղ լցվեց անդունդը անհուն դժողք-Տուտանի ճիչով ու կոծով, գոչով ու լացով լցվեց վիհը թալեաթաթուրքի աչքի պես անգութ։ Հովհաննես Շիրազ

Աղբյուրներ[խմբագրել]