թալեթլել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ թա•լեթ•լել 

  1. Կարին, Խարբերդ, Բալու՝ նույնն է՝ թալթլել
  2. Խարբերդ, Բալու, Չարսանճագ, Ակն՝ սաստիկ ցանկանալ, փափագել որևէ բան (հատկապես ուտելիք) կամ որևէ մեկին ◆ Շատ կը թալեթլի, ձեռքը չանցնի։ (Հրաչյա Աճառյան)
  3. Խարբերդ՝ թփրտալ ◆ Սա գնդակահար եղած ջըրագռավի մը հուսահատությունով կթալթլա ավազանին երեսը։ (Թլկատինցի)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։