թալցնել
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ թալ•ցը•նել
- Պոլիս, Կարին, Վան, Մուշ, Շիրակ՝ Լացից ու զայրութից ուշաթափվել , նվաղել , ուշագնաց լինել , թալկանալ (մանուկների մասին ) ։ Երեխայք նաև ստիպված են լալ ․․․ և երբ բավականություն չը տվիր խեղճերուն՝ թալցնելու տանջանքին կենթարկվին ։ ◆ Երեխեդ առաջիդ թալութլի ։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։