թախսիրքար
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [tʰɑχsiɾˈkʰɑɾ]
վանկեր՝ թախ•սիր•քար
- Ղարաբաղ՝ մեղավոր, հանցավոր ◆ Աս բիաբուռչի կնանիքը իրանք թախսիրքար չան։ (Խաթաբալա)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։