թախքյուկ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [tʰɑχkʰˈjuk]
վանկեր՝ թախ•ք(ը)•յուկ
- Վան՝ թաղկած, խճճված ◆ Ուզեց թախքյուկ ծամերաց ինան խառնուկ կաժերաց իստկութեն։ (Հրաչյա Աճառյան)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։