թակութակ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ թա•կու•թակ 

  1. Ղարաբաղ՝ գործ է ածվում կապակցության մեջ.

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. թակութակ լինել, ծեծելու աստիճանի հասած լինել, հենց այն է, պետք է ծեծեր, քիչ էր մնում, որ ծեծեր ◆ Կնոջը վրա հասավ ու հենց թակութակ էր, որ հարևանները մեջ մտան, չթողին։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։