թահմինոք

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ թահ•մի•նոք 

  1. Կարգին , կանոնավոր ։ ◆ Մեր քաղքի հոգևոր նաչալնիկին ճանչի՞ս կը ։ Թահմինոք ֆամիլա չունի ՝ Ողտանես ձեռք քաշե կը ։ (Խաթաբալա) ◆ Աղան հիջավ ․․․ ու կաճկին նստավ ․․․ կաճկա չէր , թահմինոք կառեթ էր ։

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։