թահնա
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ թահ•նա
- Վան՝ կավ կամ ցեխ կրելու հարմարանք ◆ Մե բանըմ կա բանոցի, թահնի կլոխ սղոցի, Ծեն կխանի մեռելհարոցի, էն ի՞նչ ի։ ԱՏՍ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ թահ•նա
- Մուշ, Վան, Մոկս, Շատախ, Չարմահալ՝ հանգիստ, ապահով, անվրդով ◆ Ուր գլյոխ դրիր վար յանու ծնկան, թահնա քնիր ա։ Ահ ◆ Կազ կես դնեմ, թահնա (ապահով) քնեմ։ Հայկական ժամանակ ◆ Քրդիր էկաին , տաու թահնա իս։ (Ձեռագիր)
- Արարատյան, Լոռի, Համշեն, Մուշ՝ խուլ, խաղաղ, առանձին (տեղի մասին) ◆ Տարա մի թահնա տեղ ու մի լավ ջնջխեցի։ (Ձեռագիր) ◆ Հելան քաղաքն դուս թե չէ, տղեն հըմնուն ետ տվեց, ինք գգնաց մի թայնա տեղ։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ) ◆ Հելի էրթանք թանա հօդեմ պատմիմ, օր հասկանա թե ի՞նչ է կասեմ։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
- Չարմահալ՝ հեգնանք, պարսավանք
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- թահնա տալ ֊ երեսծեծանք տալ, նախատել, հեգնել ◆ Ուրիշների մոտ ինձ թահնա տվեց, ամոթից գետինը մտա։ (Վաղարշակ Տեր-Սուքիասյան)
- թահնա տեղավորել ֊ հեգնանքի առարկա դառնալ ◆ Իմ հմար բանի կենալն հեշտ է թահնա տեղավորելուց։ ՍԲ
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։
Կատեգորիաներ:
- Հայերեն բարբառային բառեր
- Բառեր «Հայոց լեզվի բարբառային բառարան» գրքից
- Վանի բարբառային բառեր
- Մուշի բարբառային բառեր
- Մոկսի բարբառային բառեր
- Շատախի բարբառային բառեր
- Չարմահալի բարբառային բառեր
- Քաղվածք/Հայկական ժամանակ
- Քաղվածք/Ձեռագիր
- Արարատյան բարբառային բառեր
- Լոռվա բարբառային բառեր
- Համշենի բարբառային բառեր
- Քաղվածք/Հայ ժողովրդական հեքիաթներ
- Քաղվածք/Վաղարշակ Տեր-Սուքիասյան