թաճել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ թա•ճել 

  1. Վան՝ էրնած ցորենը դիզել։
  2. Ցորենի կույտը կնքել։ ◆ Էկավ էրնելու հըձյամ, բերնովս քամի փչեցի, հերնեցի ու թըմմեցի։ ◆ Էկավ թաճելու հըձյամ, գացի թաճող բերի, շեղջս թափեցի ու թըմմեցի։ (Գարեգին Սրվանձտյան)

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։