թամահել
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ թա•մա•հել
- Վան, Մոկս՝ լրանալ ◆ Քառասունքը թամամելուց վախենում է գյուղի գլխին փորձանք գա։ (Ակսել Բակունց) ◆ Յոթ տարին օր թմավ․․․գնաց։ Սասնա ծռեր ◆ Օխթը տարին օր թըմմի կը, ազ սատանան պզտի աղջկան կըսե կը թե իսի ասեղը հանե։ (Երվանդ Լալայան)
- Սվեդիա, Վան, Տիգրանակերտ՝ վերջանալ, սպառվել ◆ Երբ քու փարաներիդ բիթուն կը թըմմի, խեղճ կեղնաս, գնա էն կախածսի չվանեն կախվի։ (Գարեգին Սրվանձտյան)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։