Jump to content

թամարզյու

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ թա•մար•զյու 

  1. Վան, Արարատյան, Ղարաբաղ, Հավարիկ, Շամախի՝ Կարոտած , կարոտագեզ , կարոտով ։ ◆ Էթալս լսեցին , չերս տեխերն լցվան վերես ։ Որ կասի էս ծիրնի ծիր տար մեր թամարզյու ու կարոտ տղեյնեկաց ։ ԱՏՍ ◆ Ղուրդ ու ղշին էլ պետք է փայ տրվի , որ նրանք էլ չմնան սոված , թամարզու ։ (Խաչատուր Աբովյան) ◆ Ես քյամարին չէի թամարհ , ես ուստաութենին ի թամարզյու ։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ) ◆ Շեն տան խարս ՝ շուրվի թամարզյու ։ Առած

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։