թայբար
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ թայ•բար
- Չարմահալ՝ բեռան հակերից մեկը մյուսից տարբեր ծանրություն ունեցող ◆ Թայբար բեռը թեզ կծռնվի, թե չշիտակես՝ թեզ վեր կընգնի։ ՍԲ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]- թայբարի անել ֊ բեռան մի հակը մյուսից ծանր լինել, մյուսին քաշել իր կողմը ◆ Բեռի մե կողը ծանդր է, թայբարի անում, մե զադ դի թեթև կողի վրա չծռնվի։ ՍԲ
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։