թայ-թուշ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ թայ-•թուշ
- Արարատյան, Ղարաբաղ, Հավարիկ, Ուրմիա՝ հասակակից, ընկեր ◆ Կյալիս ա տեսնում, վեր ըստեղ իրա թայութուշ մի տղա յա կաղնած։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ) ◆ Նա․․․ ընկեր հարևանի, թայ-թուշի սիրելին էր։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Հետո դու էլ քո թայ ու թուշ հարս ու աղջիկների մոտ բերնե-բերան քցես, որ երեք տարի շվաքիդ հետ քաշ էիր տալիս։ (Պերճ Պռոշյան)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։