թանդուրա

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ թան•դու•րա 

  1. Չարմահալ՝ մեկոիկես մետր տրամագծով մոտ երեք մետր խորությամբ քարաշար հոր, որի մեջ լցվող է հոսող ջուրը և բարձր ճնշումով դուրս է հոսում ներքևի մի նեղ անցքից և թափվելով անիվի փառերի վրա հոսանքի ուժով պտտեցնում է անիվը, որը իր հերթին պտտեցնում է ջրաղացաքարը ◆ −Այ երեխա, թանդուրի պռկից հեռու կեցի, նի չընգնես մեչը։ ՍԲ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։