թանխա
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ թան•խա
- Արարատյան, Թբիլիսի, Ղարաբաղ, Գանձակ՝ դրամագլուխ ◆ Թանխայի առաջի միտքն է կապիտալ, մայա։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Յիփ օր վուրթիքը մինձացել ին, հերը տվել է նրան յառսուն-յառսուն թուման թանխա: (Գրիգոր Տեր-Ալեքսանդրյան) ◆ Կնգա բերած փուղը քիզ համա թանխա չի դառնա։ (Գրիգոր Տեր-Ալեքսանդրյան)
- Նոր Ջուղա, Չարմահալ՝ ապարանք, ունեցվածք ◆ Մեր թանխեքը ջորով են գալիս Շիրազի վրայով։ (Վաղարշակ Տեր-Սուքիասյան)
- Ղարաբաղ, Կարճևան՝ համարժեք, հավասար ◆ Թանխա... կնշանակի նաև հմարաժեք։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Մեր հինգ հոգին նրանց 10-ին թանխա ա:
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։
Կատեգորիաներ:
- Հայերեն բարբառային բառեր
- Բառեր «Հայոց լեզվի բարբառային բառարան» գրքից
- Արարատյան բարբառային բառեր
- Թբիլիսիի բարբառային բառեր
- Ղարաբաղի բարբառային բառեր
- Գանձակի բարբառային բառեր
- Քաղվածք/Հովհաննես Թումանյան
- Քաղվածք/Գրիգոր Տեր-Ալեքսանդրյան
- Նոր Ջուղայի բարբառային բառեր
- Չարմահալի բարբառային բառեր
- Քաղվածք/Վաղարշակ Տեր-Սուքիասյան
- Կարճևանի բարբառային բառեր