թաշկել
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ թաշ•կել
- Սեբաստիա, Մուշ, Սասուն, Տիգրանակերտ՝ Թաշքել հոգնել, ուժասպառ լինել ◆ Տեսավ օր՝ Սանասար թաշկել էր ու քուն ընցեր էր վրեն։ Սասնա ծռեր ◆ Իմ հրեղեն ձին․․․ թաշքել է արդեն։ Խաչիկ Դաշտենց
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։