թասիբքեշ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ թա•սիբ•քեշ
- Ուրմիա՝ պատիվը պահող, պատվախնդիր ◆ Ազկին մհար թասիբքեշ ա ու պարի պեներու մհար կլոխը ետ տիրած։ (Տմբլաչի Խաչան) ◆ Մենք էլ մեր կանոնն ենք տըրի թասիբքեշ զրկվողի տիմանց։ Ժվ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։