թասիբքյաշ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ թա•սիբ•քյաշ
- Չարմահալ՝ պատիվը պահող, պատվախնդիր ◆ Ազկին մհար թասիբքեշ ա ու պարի պեներու մհար կլոխը ետ տիրած։ (Տմբլաչի Խաչան) ◆ Մենք էլ մեր կանոնն ենք տըրի թասիբքեշ զըրկվողի տիմանց։ Ժվ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։