թավլու

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ թավ•լու 

թավլու1[խմբագրել]

  1. Վան՝ նարդի ◆ Սերոբե աղային հետ թավլու կխաղայի։ «Երևանյան օրեր» ◆ Ո՞ւր գնալ... չգնա՞լ սրճարան և մի երկու փարթի թավլու խաղալ։ Գուրգեն Մահարի

Արտահայտություններ[խմբագրել]

թավլու2[խմբագրել]

  1. Նոր Նախիջևան՝ նստարան ◆ Քսան-էռեսուն հատ էրկան թավլուներ տընինք հալխին նստելու համար։ Ռափայել Պատկանյան

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։