Jump to content

թարք

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ •••• 

  1. Արաբկիր՝ գավակ ◆ Պապիս թարքին նստած պիտի բարձրանայի սարի գագաթը։ (Ակսել Բակունց)

Արտահայտություններ

[խմբագրել]
  1. թարքն առնել, բռել, քաշել֊ մեկին իր հետ նստեցնել ձիու գավակին ◆ Էդ տղեն հըմը կը հեծնի ձին ու աղջիկը կառնե թարքը։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ) ◆ Ձիու վրա ինձ յուր թարքն առած գնում էինք։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Ու թըռան Դեղձան֊Ծամին թարքն առած։ ՄԽեր

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։