թարք

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ •••• 

  1. Արաբկիր՝ գավակ ◆ Պապիս թարքին նստած պիտի բարձրանայի սարի գագաթը։ (Ակսել Բակունց)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. թարքն առնել, բռել, քաշել֊ մեկին իր հետ նստեցնել ձիու գավակին ◆ Էդ տղեն հըմը կը հեծնի ձին ու աղջիկը կառնե թարքը։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ) ◆ Ձիու վրա ինձ յուր թարքն առած գնում էինք։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Ու թըռան Դեղձան֊Ծամին թարքն առած։ ՄԽեր

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։