թաքթրաք

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [tʰɑkʰtʰˈɾɑkʰ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ թաք•թ(ը)•րաք 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. թակելու՝ բախելու՝ հարվածելու ձայն

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]