թաքրիր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ թաք•րիր 

  1. Վան՝ դիմում, խնդրագիր ◆ Մեր իրես հայա չկա՞, էսկանդար սպանեցին, մորթեցին խավու պես, հալա մեր ճոչեր, մեր պատրիարք թաքրիրներ կուտան, իսոր ինոր ծեռ կը պարզեն։ (Խաթաբալա)
  2. բողոքագիր ◆ Կրոնական խնդիրներու համար Ս պատրիարքը պիսի վայելի թաքրիր գրելու շնորհը, իսկ երբ մեր ինչքն, կյանքն ու պատիվը բռնաբարվին, Ս Պատրիարքը լռություն պահելու է եղեր։ Հակոբ Պարոնյան ◆ Պատրիարքիարանը այդ մասին բողոքում է, բայց թագրիրն մնում է առանց պատասխանի։ (Րաֆֆի)
  3. վկայությու, փաստաթուղթ
  4. խոստովանություն
  5. բացատրություն
  6. խոստում, խոսք ◆ (Դավիթ) թախրիր առեց քեռու բերնից ու էլավ հեծավ զքուռակ։ (Գարեգին Սրվանձտյան)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։