Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ թե•թե•վա•շունչ

Ստուգաբանություն

թեթև, սահուն, հանգիստ շնչող
մեղմ, թեթևորեն փչող ◆ Աշխատում են բոլորը թեթևաշունչ ու բերկրանքով։ (Մամուլ)
թեթև, հոգսերից ու վշտերից թեթևացած շունչ քաշող, անխռով ◆ Լեռնային թեթևաշունչ օդը։
մեղմ փչող
հոգսերից՝ դժվարություններից թեթևացած, անխռով

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։