Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ թե•իզմ

Ստուգաբանություն

հուն.` theos-աստված

(կրոն․) աստվածադավություն, աստծուն բանականությամբ ու կամքով օժտված և աշխարհն ստեղծող ու կառավարվող անձնավարություն համարող կրոնական ուսմունք, աստվածադավանություն
կրոնական ուսմունք, որի հիմքում ընկած է անձնավոր աստծո` որպես աշխարհի արարած և այն ղեկավարող գերբնական էակի պատկերացումը
կրոնական ուսմունք, ըստ որի` Աստված անիմանալի և բացարձակ անհատ էակ է, կամովին արարել է աշխարհն ու տնօրինում է այն

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Ռ․Ա․ Վարդանյան, Պատմական տերմինների համառոտ բառարան, Երևան, 2003 — 80 էջ։
Մ․Մ․ Ռոզենտալի, Փիլիսոփայական բառարան (Հայաստան), Երևան, 1975 — 468 էջ։
Ռ․ Ա․ Վարդանյան, Պատմական իրադարձությունների տերմինների համառոտ բառարան, Վանաձոր, 2007 — 113 էջ։