թերուժություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [tʰɛɾuʒutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ թե•րու•ժութ•յուն 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. ուժի պակասում՝ թուլացում՝ նվազում (բժշկ․)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [tʰɛɾuʒutʰˈjun]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

հուն․ hypo- + dynamikos` «գործող»

Բացատրություն

  1. (ֆզլգ․) շարժական ակտիվության նվազում՝ պայմանավորված մկանային ընդհանուր թուլությամբ, երբ մկանների ծանրաբեռնվածությունը խիստ նվազ է (հիվանդությունների, անկշռելիության, անողնային ռեժիմի պարագայում)։ Կարող են նկատվել մկանների հետաճ, սիրտանոթային համակարգի, կենցվածքային կայունության, արյան համակարգի ջրաաղային հաշվեկշռի խանգարումներ, իմունիտետի թուլացում, ոսկրերի ապահանքայնացում

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Սիլվա Ամիրյան, Արտաշես Մարտիրոսյան, Ֆիզիոլոգիական տերմինների հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն բառարան-տեղեկատու (ԵՊՀ հրատարակչություն), Երևան, 2013 — 704 էջ, ISBN 978-5-8084-1819-6։