թիթիկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ թի•թիկ 

  1. Նոր Ջուղա՝ փայտիկի վրա փաթաթած և յուղոտած կտոր՝ ճրագ վառելու համար։
  2. վերքի մեջ մտցրած փաթույթ՝ թարախը կամ արյունը կանգնեցնելու համար

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։