թիթխոտել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ թիթ•խո•տել 

  1. Վան՝ զայրանակ, բարկանալ ◆ Տյու կասես, որ քո թիթխոտած ու պակյազրած կիրն կարթացի ու էլա վազեցի ճիռչ խոր մտա։ ԱՏՍ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։