թինգը
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ թին•գը Արարատյան, Ղարաբաղ, Կարին՝ գործ է ածվում կապակցության մեջ․
- Թինկ՝ թինգ տալ, կռթնել, հենվել, թիկնել, ընկողմանել։ ◆ Բարձին թինգ տվին։ (Խաչատուր Աբովյան) ◆ Աբոն․․․ թինկ տված տեղից շարժվելով շարունակեց։ էաժ ◆ Օդի տախտի վրա թինկը կտանք ու չիբուխ քաշելով զրից կանենք։ Հովհաննես Թումանյան
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։