թինգը

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ թին•գը  Արարատյան, Ղարաբաղ, Կարին՝ գործ է ածվում կապակցության մեջ․

  1. Թինկ՝ թինգ տալ, կռթնել, հենվել, թիկնել, ընկողմանել։ ◆ Բարձին թինգ տվին։ (Խաչատուր Աբովյան) ◆ Աբոն․․․ թինկ տված տեղից շարժվելով շարունակեց։ էաժ ◆ Օդի տախտի վրա թինկը կտանք ու չիբուխ քաշելով զրից կանենք։ Հովհաննես Թումանյան

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։