թիրմա

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ թիր•մա 

  1. Թբիլիսի՝ գործ է ածվում Թիրմա(ն) շալ կապակցության մեջ, ասեղնագործ բանվածքներով թանկագին շալ ◆ ԵՍ աղջիկ եմ, շալ կուզեմ, Շալը ծալեծալ կուզեմ, Եփ որ յարիս տուն գնամ, Ուսերիս թիրմա շալ կուզեմ։ (Ձեռագիր) ◆ Բարակ մեչկիտ թիրման շալըն նման է օսկե քամարին։ Ն֊Ս

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։