թիքա-թիքա
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ թի•քա-•թի•քա
- Արարատյան, Թբիլիսի, Ղարաբաղ, Ուրմիա, Կարին, Մուշ՝ մաս-մաս, կտոր-կտոր անել ◆ Ու՞ր ես գնում, էս սհաթիս թիքա-թիքա կկոտորեմ քեզ։ Հժհք
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- թիքա-թիքա անել
- ուտելիքը կտոր-կտոր անել
- բզկտել, հոշոտել, սպանել ◆ Արջի քոթոթը վե կալավ տերերին գեննովը տվեց, ուզում էր նրան թիք-թիքա անի։ Տն
- խիստ պատժել ◆ Գլխիս ձեռքը տվողին թիքա-թիքա կանեմ։ (Էմինյան ազգագրական ժողովածու)
- Թիքա-թիքա ինել՝ լինել, կտոր-կտոր լինել, պատառ-պատառ լինել ◆ Հեստի վիր է քաշում, վուր վեր ննգնի, թիքա-թիքա կանեմ։ Գտա
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։