թխափետուր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [tʰχɑpʰɛˈtuɾ]
վանկեր՝ թը•խա•փե•տուր
Ածական
- (նորբ․) թուխ փետուրներ ունեցող ◆ Թուխս նստիր, ով դու խաղաղության թխափետուր հսկա աղավնի։ Հովհաննես Շիրազ
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։