թմթռուկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ թ(ը)մ•թ(ը)•ռուկ 

  1. Վան՝ շատ հասնելու սևացած ◆ Թմթռուկ տանձ։ (Հրաչյա Աճառյան)
  2. գիտությունից թշերը անշնորհք կերպով կախ ընկած, ուռած ◆ Թմթռուկ երես։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։