թմրաքաղց

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [tʰmɾɑˈkʰɑʁt͡sʰ]

վանկեր՝ թ(ը)մ•րա•քաղց 

Բացատրություն


  1. (նորբ․) թմրանյութ չընդունելու դեպքում հիվանդի տենդային վիճակ ◆ Հոլանդիայում պետությունը հովանավորում է թմրամոլներին, ովքեր օրվա թմրադեղաչափը չստանալու դեպքում կարող են ընկնել թմրաքաղցի մեջ և կատարել հանցագործություն։ (Մամուլ)

Աղբյուրներ[խմբագրել]