թյուրիմացալսածություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [tʰjuɾimɑt͡sʰɑlsɑt͡sutʰˈjun]
վանկեր՝ թյուր•ի•մա•ցա•լ(ը)•սա•ծութ•յուն
Բառակազմություն[խմբագրել]
Գոյական
- (նորբ․) սխալ իմացած՝ լսած լինելը ◆ Ուսուցիչների իմացածն ու ուսուցիչների լսածը թյուրիմացալսածություն է։ Երեկոյան Երևան
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։