թշատել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ թը•շա•տել 

  1. Չարմահալ՝ մեծ պատառ դնել բերանը, թուշը ուռացնել և ագահաբար ծամել։ ◆ Էրեխա, սովի սարից խո չես էկի, հացն էտենց թշատում ես, պստի թիքա տուր ու յավաշ կի։ ՍԲ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։