Jump to content

թոխոճ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ թո•խաճ 

  1. Մարզվան, Կարին, Շիրակ, Ախլքալաք, Կիլիկիա, Մարաշ՝ ◆ Փայտե թակ, որով լվացքը ջրի մեջ ծեծում են՝ մաքրելու համար, կոփիչ։ Հաստ մահակ, որով նոր խուզած բուրդ կամ կարպետ են խեխելով լվանում։ Թոխաճով պուռթ են թագըմ։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։