թոխոճ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ թո•խաճ
- Մարզվան, Կարին, Շիրակ, Ախլքալաք, Կիլիկիա, Մարաշ՝ ◆ Փայտե թակ, որով լվացքը ջրի մեջ ծեծում են՝ մաքրելու համար, կոփիչ։ Հաստ մահակ, որով նոր խուզած բուրդ կամ կարպետ են խեխելով լվանում։ Թոխաճով պուռթ են թագըմ։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։