թոմար

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ թո•մար 

  1. Կարին՝ բոլոր, ամբողջ ◆ Թոմար լսածները պատմում են թագավորին։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
  2. ամբողջ ◆ Մեկին պարտք եմ վաթսուն ռուբլի, մյուսին հարյուր, երորդին՝ յոթանասուն և հինգ ռուբլի։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
  3. բոլորը միասին խմբված, բոլորը մի տեղ հավաքված ◆ Մենք բոլորս թոմառ ենք, խոսինք, վերջացնենք։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։