թոմարի

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ թո•մա•րի 

  1. Կարին, Ախլքալաք՝ ոչ թե հատ֊հատ կամ մաս֊մաս, այլ ամբողջը, բոլորը միանգամից ◆ Հատ֊հատ չեմ ծախում, թոմառի եմ ծախում։ (Ստեփանոս Մալխասյանց) ◆ Նա թոմառի առևտուր էր անում, ամբողջ հարկերով։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։