թոնըմոն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ թո•նը•մոն 

  1. Համշեն՝ փայտյա հատուկ աման՝ թանի համար։ ◆ Թոնըմոն մը թոն։ (Ձեռագիր)
  2. (փխբ․) հաստափոր ◆ Ինա թոնըմոնին ալ ինդո էղառ։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։