թուլաստինք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [tʰulɑstiŋkʰ]
վանկեր՝ թու•լաս•տինք
Բառակազմություն[խմբագրել]
Գոյական
- (նորբ․) (բնստ․) (փխբ․) թուլ կարողություն ունեցող ◆ Սույն թույլստինք գետի քաշքշուկն է մերը ... դրանց միջոցով քեզ քարշ տալով անցիր։ Օսիպ Մանդելշտամ
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։