թուլացկոտ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ թւո•լաց•կոտ 

  1. ընկնավոր, ցավագար ◆ Էն աղջիկը այիբ ունե, չի՞ս գիդի, վուր թուլացկոտ է։ (Գարեգին Սևունց)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։