թուլումբաձի

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ թու•լում•բա•ձի 

  1. Պոլիս, Վան, Մոկս՝ թուլումպայով ջուր քաշող հրդեհաշեջ Պլ (փխբ․)
  2. Կաղապար:Մկս ջրկիր
  3. Կաղապար:Մկս համալ ◆ Էրթամ Ստամբուլ ըլնըմ թուլումբաչը։ (Ձեռագիր)
  4. հրդեհաշեջ ◆ Դրանք ըստ մեծ մասին Հայաստանից եկած գաղթականններ են, որ մայրաքաղաքում կատարում են համալի, թուլումբաջիի եփ ուրիշի տուն վառվի, ինքը խաղ կասի, չյում իրիկուն կփչի։ ԱՏՍ
  5. Կաղապար:Պլ (փխբ․) սրիկա

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։