թուլուշ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ թու•լուշ
- Համշեն՝ փափլիկ, թմբլիկ ◆ Սեմը ինու թուլուշ էրեսվընուն աշա։ (Ձեռագիր) ◆ Սեգ թուլուջ մանչ մը ունի։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։