թուխթանաք

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ թուխ•թա•նաք 

  1. Վան՝ թանաքի նման թուխ, շատ տուխ ◆ Թուխթանաք աչքեր։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։