թուխ-մուխ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [tʰuχ ˈmuχ]
վանկեր՝ թուխ-մուխ
- Վան՝ սևուկ, սևավուն, թխավուն ◆ Թուխ-մուխ դեմքեր երևեցան հեռվից։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
- (գուն․) սև
- մուգ սև
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։
- Անահիտ Հայրապետյան, Գունանունների բացատրական բառարան, Երևան, «Նաիրի», 2004 — 40 էջ։