թուխ-մուխ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ թուխ-մուխ 

  1. Վան՝ սևուկ, սևավուն, թխավուն ◆ Թուխ-մուխ դեմքեր երևեցան հեռվից։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
  2. (գուն․) սև
  3. մուգ սև

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։
  • Անահիտ Հայրապետյան, Գունանունների բացատրական բառարան, Երևան, «Նաիրի», 2004 — 40 էջ։