թունեղեն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [tʰunɛˈʁɛn]
վանկեր՝ թու•նե•ղեն
Բառակազմություն[խմբագրել]
Ածական
- (նորբ․) թույնով լցված, թունավոր ◆ Բայց այդ պահին հանկարծ ֆշշաց, ելավ իմ դեմ մի թունեղեն սև օձ։ Լյուդվիգ Դուրյան
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։