թուրլու
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ թուր•լու
- տեսակ-տեսակ տեսակ ◆ Հաքիլ իս ատլաս, թուրլու զար ու խաս։ (Սայաթ-Նովա) ◆ Հազար թուրլու կերակուր սուրփ գինի անպակասն։ (Սայաթ-Նովա) ◆ Էտ հազարաբիլբուլ ու բերան բացեց, հազար թուռլու լիզու թափեց, օր սար ու քար լացին էտոր ձինեն։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ) ◆ Դևեսներու վրեն բառծավ աղութ, զմրութ, քարուպար․․․ տո՛ ես ի՞նչ գինամ, թուռլու-թուռլու բաներ։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։